فصل 12 : خون و ایمنی

فصل دوازدهم - خون

خون اهمیت زیادی دارد. به طوری که اگر نیمی از خون موجود در رگ ها از بدن خارج شود احتمال مرگ بسیار زیاد می شود همه ی جانورانی که دستگاه گردش خون دارند مایعی به نام خون دارند.
خون مواد لازم را به سلول ها می رساند و مواد زاید را از آنها دور می کند.
خون نوعی بافت است که از سلول و مایع بین سلولی تشکیل شده است. مایع خون پلاسما نام دارد و ذرات شناور آن شامل گلبول های قرمز، سفید و پلاکت هاست.

				1- تولید در مغز استخوان
				2- شکل مقعر طرفین
				3- هسته ندارد
				4- طول عمل حدود 4 ماه
				5- پروتئین هموگلوبین دارد
				6- با پلاسما انتقال می یاید
				7- در حدود 5 میلیون در هر میلی متر مکعب خون
				1- تولید در مغز قرمز استخوان
				2- کروی شکل
				3- هسته بزرگ یک قسمتی و چند قسمتی دارند
				4- خودشان فعال و جابجا می شوند
				5- در هر میلی متر مکعب حدود 6 تا 7 هزار
				1- تولید در مغز قرمز استخوان
				2- اندازه بسیار کوچک
				3- جابجایی توسط پلاسما
				4- بدون هسته اند
				5- تعداد در میلی متر مکعب برابر با 250 هزار

کار خون
خون مایعی است که مواد جدید را برای سلول ، تأمین و مواد زاید را از آن دور می کند و در واقع خون محیط داخلی بدن را یکنواخت می کند.

انعقاد خون
یکی از ویژگی های مهم خون آن است که خود جلوی خون ریزی را می گیرد. وقتی جایی از بدن زخم شود پلاکت ها در محل زخم تجمع پیدا می کنند و رشته هایی تور مانند به وجود می آورند و در نتیجه گلبول ها به آن چسبیده و لخته خون به وجود می آید.
رشته های تور مانند پروتئینی فیبرین نام دارند. فیبرین پروتئین نامحلولی است که از پروتئین دیگری به نام فیبرینوژن درست می شود که در پلاسما محلول است.

چگونگی انعقاد خون در محل زخم

گروه خونی
خون همه انسان ها یکسان نیست. به طوری که اگر خون دو شخص که با هم ناسازگار است با یکدیگر مخلوط شوند منعقد شده و لخته می شود. بنابراین لازم است برای انتقال خون از خون سازگار استفاده شود.
گروه خونی افراد به چهار گروه اصلی A ، B ، AB ،O تقسیم بندی می شود.
برای تعیین گروه خونی هر فرد از آنتی کورهای معین شده A ، B ، RH آن از آنتی D استفاده می شود.

با مخلوط کردن یک قطره خون با آنتی A یا آنتی B و D، با تولید یا عدم تولید رسوب به نوع گروه خونی پی می برند.

گلبول سفید و ایمنی
بدن ما همواره در معرض هجوم میکروب ها و عوامل بیماری زا قرار دارد. لازم است بدن با این عوامل مبارزه کند.
بدن با داشتن پوست سالم ،و یا سرفه کردن و عطسه زدن از ورود میکرب ها به بدن جلوگیری می کند. همچنین اگر میکروب ها به درون بدن راه یافتند بدن از طریق گلبول های سفید که واحد های ایمنی بدن هستند با آنها مبارزه می کند.
گلبول های سفید در مغز قرمز استخوان ، تیموس، گره های لنفاوی، و طحال تولید می شوند.
گروهی از گلبول های سفید دانه دار و چند هسته ای دارند و به آنها گرانولوسیت می گویند و گروهی دیگر یک هسته درشت و سیتوپلاسم یکنواخت دارند و به آنها اگرانولوسیت می گویند.

گرانولوسیت ها حدود 70 درصد از گلبول های سفید را تشکیل می دهند و خاصیت بیگانه خواری دارند.

در افراد بالغ حدود 25 درصد گلبول های سفید را لنفوسیت ها تشکیل می دهند و به دو دسته B و T تقسیم بندی می شوند.
لنفوست های T در مغز قرمز استخوان ساخته و در تیموس تکامل پیدا می کنند و لنفوسیت های B پس از ساخته شدن در مغز قرمز استخوان وبالغ شدن می توانند پادتن تولید کنند.
مونوسیت ها هم خاصیت بیگانه خواری دارند. و با حرکات آمیبی می توانند وارد بافت ها شوند و میکروب ها را از بین می برند.

غده ای از گلبول های سفید (لنفوسیت های T) تنظیم ایمنی بدن را بر عهده دارند مثلاً این سلول ها می توانند حضور میکروب ها را به سایر گلبول های سفید اطلاع دهند و حتی می توانند میکروب ها را بکشند و به سایر گلبول های سفید تحویر دهند.
ویروس ایدز می تواند این نوع سلول ها را از بین ببرد. بنابراین فرد مبتلا به ایدز رفته رفته ایمنی خود را از دست می دهد.